نظرسنجی تلفنی از مردم درباره محرم وعزاداری
پیشگفتار
عزادارى و برپایى مراسم ماتم در سوگ خوبان و اولیاء خدا امرى است كه ریشه درقرآن و سیره نبوى(ص) وسیره امامان(ع) دارد. این عزادارىها مصداق مودت اهل بیت(ع) است. (شورا، آیه 23).
در سیره امامان(ع) هم برنامهاى كه هرگز در هیچ شرائطى ترك نشد برپائى عزا بر سالار شهیدان امام حسین(ع) بود. امام سجاد(ع) پس از امام حسین(ع) تا زنده بود در هر مجلس از داغ حسین مىگفت و در حقیقت مجلس عزا برپامىكرد. امام باقر(ع) هم در شرائط سخت و خفقانى دستور مىداد روز عاشورا عزاى امام حسین را بر پا كند. مالك جهنى مىگوید امام باقر(ع) در روز عاشورا فرمود: همه براى امام حسین گریه كنند و اهل خانه را دستور بهگریه بر حضرت مىكرد. (كامل الزیارات، ص174) همین سیره را حضرت امام صادق(ع) و امامان دیگر (ع) داشتند آنها بر این امر اصرار داشتند كه از رهگذر عزادارى و برپائى عزاى سالار شهیدان چراغ پرفروز نهضت حسینى روشن بماند كه ماند. در ادامه به نمونه ای از مجالس عزاداری امام حسین (ع) اشاره می كنیم: